Ik ben 38 jaar oud en daarmee één van de “jonkies” van de groep.
Zo’n 9 à 10 jaar geleden ben ik begonnen met hardlopen. Het begon met “gewoon” lekker lopen. Eigenlijk had ik helemaal geen doelen: ik was niet bezig met ver willen komen met hardlopen.
Toch boek je dan ongemerkt progressie en kreeg ik zin in méér. En dus meldde ik me, na ongeveer 4 jaar voor mezelf te hebben gelopen, aan bij atletiekvereniging Dem. Vanaf dat moment ging het nog beter.
Op de baan trainden we op snelheid, voor mezelf trainde ik op duur. En zowel snelheid als uithoudingsvermogen gingen vooruit.
Niet onbelangrijk: ik had er lol in. Steeds meer eigenlijk. Hoe beter het ging, hoe leuker het werd.
En dus kwamen er ook wedstrijden. Ik vond het geweldig om me te kunnen meten met anderen en om tijden die ik eenmaal had neergezet, weer aan te kunnen vallen. Ik kon mezelf mooi scherp houden.
Op dit moment heb ik een aantal PR-en staan, waar ik heel blij mee ben:
- 10 km 0.35.55 CPC Den Haag
- 21,1km 1.19.55 HM Amsterdam
- 42,2 km 2.58.24 Marathon Rotterdam
Nu bevind ik me niet in mijn beste hardloopperiode. Maar, na een aantal vervelende blessures, voel ik dat ik op de weg terug ben. Ik kan niet wachten om weer aan te kunnen sluiten bij de groep, om vervolgens mijn tijden aan te kunnen vallen. Dat zal niet meevallen, maar dat maakt de uitdaging des te groter!
Gedurende de afgelopen 10 maanden heb ik vanaf de zijlijn kunnen zien hoe de groep (Project2uur59) het goed heeft gedaan en hoe leuk en gezellig de sfeer is in die groep. Project2uur59 is een groep die op een hoog niveau traint en de leden zijn behoorlijk aan elkaar gewaagd. Ook zijn we inmiddels vrienden van elkaar geworden. Ik hoor in deze prachtige groep thuis en wil heel graag weer mee kunnen doen. Ook al omdat de mannen aangaven met mij misschien nóg sterker te kunnen worden. Dat was een mooi compliment en het is aan mij om het waar te maken!
“I’ll be back!”